احمد شاکری: با دو وجه با آژانس شیشه‌ای مواجه می‌شویم. که در بخش اول روی پی رنگ آن کارمی‌کنیم که رفتار حاج کاظم به عنوان شخصیت در نزد ما رفتار معقولی جلوه می‌کند یا خیر. در واقع ما در بخشی از آژانس شیشه‌ای سعی می‌کنیم رفتارحاج کاظم را با عقل‌مان تحلیل کنیم نه با احساس.

محمدصادق اسدی رازی: آژانس شیشه‌ای از سردرگمی این دو مفهوم در فرامتن خود خبر می‌دهد. شاید پذیرفتنش دشوار به نظر آید، اما آژانس شیشه‌ای همین فرامتن است، همین دنیای ما.

کاوه قادری: به وضوح می‌توان مشاهده کرد که در "آژانس شیشه‌ای" جامعه‌ای ساخته نشده (چه برسد به ساخته شدن جامعه‌ی پس از جنگ) و جامعه‌ی بیرونی به فیلم الصاق شده است و این یعنی تعیین تکلیف کردن برای مخاطب و شانه خالی کردن از ساخت درام و یا ملودرام.

ساناز رمضانی: آژانس شیشه‌ای که محصول همکاری چند تن از بهترین‌های عرصه سینما و هنر است در دورانی تولید شد که دولت اصلاحات روی کار آمده بود. گذشته از این‌که خود ابراهیم حاتمی‌کیا به‌عنوان نویسنده و کارگردان، شخصی کاملاً سیاسی است فیلم هم اساساً فیلمی سیاسی است.