در حد بضاعت سینمای ایران

فرج‌الله سلحشور از عهده‌ی کارگردانی سریال«یوسف پیامبر(ع)» برآمده است. هرچند این کار در مقایسه با فیلم‌هایی چون «ده فرمان» و «السید» ضعیف‌تر به نظر برسد، اما باید توجه کرد که امکانات و تاریخ سینمای ایران با تولید‌کنندگان این فیلم‌ها تفاوت زیادی دارد. در کشورمان هنوز برای بخش‌هایی از جلوه‌های ویژه از امکانات کشورهای دیگر استفاده می‌کنیم چون چنین امکاناتی در ایران وجود ندارد. طراحی و اجرای «یوسف پیامبر(ع)» برای تلویزیون با هوشمندی خاصی انجام شده است، در این مجموعه که نه صحنه‌ها بسیار پر است، نه مانند برخی سریال‌های تلویزیونی خیلی خالی است،بیشتر قاب‌ها پر و درحد رسانه‌ی‌ تلویزیون است. به‌ویژه جاگیری دوربین‌ها، مناسب و این سریال فاقد نماهای اضافی زیاد است.

مصطفی زمانی و کتایون ریاحی در سریال یوسف پیامبر

جلوه‌های ویژه به‌ این‌گونه آثار اعتبار می‌بخشد و باور‌پذیری آن را افزایش می‌دهد. به عنوان نمونه «ارباب حلقه‌ها»،«اسکندر» خلاقیت‌های زیادی انجام شد در نتیجه این آثار جلوه‌ی بیشتری پیدا کردند، اما ما در زمینه‌ی جلوه‌های ویژه کمبودهایی داریم. نگارش فیلمنامه‌ی این سریال، کار پرزحمتی بوده است چون با توجه به اختصار داستان حضرت یوسف(ع) در قرآن‌کریم و حجم کم داستان‌پردازی آن دراین کتاب مقدس برای نگارش فیلمنامه‌ای با قسمت‌های متعدد نویسنده‌ی سریال (سلحشور) زحمت زیادی برای جمع‌آوری مطالب مربوط به زندگی این پیامبر بزرگ از متون مختلف کشیده است تا از آن‌ها در قصه‌های اصلی و فرعی «یوسف پیامبر (ع)» استفاده کند و ضمن عدول‌نکردن از مستندات تاریخی بتوانند داستان را به‌گونه‌ای دراماتیک روایت کند که این مورد در خلق بسیاری از شخصیت‌ها که در قرآن از آن‌ها صحبت نشده است، حساس‌تر می‌شود.

محمود پاک‌نیت در سریال یوسف پیامبر

بهتر بود بازیگران با تامل بیشتری انتخاب می‌شدند و از افراد حرفه‌ای‌تری استفاده می‌شد، البته محمود پاک‌نیت -درنقش حضرت یعقوب (ع)- بازیگر توانایی است، ولی در سریالی که با چنین امکاناتی ساخته شده است، جا داشت از بسیاری از بازیگران توانای سینمای ایران استفاده شود. در سریال«امام علی (ع)» جدا از دیالوگ‌نویسی و تسلط داوود میرباقری -کارگردان این اثر - بر درام، بخشی از تاثیر‌گذاری این سریال مدیون بازیگران آن بود.

در سریال«امام علی (ع)» جدا از دیالوگ‌نویسی و تسلط داوود میرباقری -کارگردان این اثر - بر درام، بخشی از تاثیر‌گذاری این سریال مدیون بازیگران آن بود. این در حالیست که در«یوسف پیامبر(ع)» تا پیش از حضور حضرت یوسف (ع) در مصر شاخصه‌هایی در این سریال از نظر بازیگری نمی‌بینیم که ذهن مخاطب را با خود درگیر کند، اما در «امام علی (ع)» ولیدی(با بازی محمدرضا شریفی‌نیا) سر برآورد؛ اما هنوز نکته‌ی تازه‌ای در بازی‌های سریال «یوسف پیامبر (ع)»نمی‌بینیم. از هر نظر بازیگری، همه‌ چیز متوسط پیش رفته است، البته با ورود بازیگران دیگر سریال به داستان، مانند کتایون ریاحی و جعفر دهقان و آغاز بخش‌هایی چون کشمکش‌های عاطفی که می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد، امکان دارد تغییراتی دراین روند به وجود آید.

الهام حمیدی و لیلا بلوکات در سریال یوسف پیامبر

زمان کودکی حضرت یوسف(ع) دیالوگ‌ها و نوع بازی او باور‌پذیر نیست هرچند که او یک پیامبر است، اما باید ویژگی‌های یک کودک را داشته باشد، اتفاقا بچه‌های باهوش، فعال‌تر هستند، البته در انتخاب بازیگر نقش کودکی این پیامبر بزرگ نیز باید دقت، تامل و جست‌وجوی بیشتری می‌شد چرا دربازی او ضعف‌هایی وجود دارد.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.