مردم از تماشای رنج و اندوه و غم در فیلم‌ها بیزارند

«برادرم خسرو»، «امتحان نهایی» و «نقطه کور» فیلم های بدی نیستند و هر کدام در حد توانایی ها و بضاعت های سینمایی و هنری و محتوایی سازندگان شان به نسبت مقبول ساخته و ارائه شده اند از همین رو قابل احترامند اما آنچه این ۳ اثر را از نگاه مخاطب انبوه چندان دیدنی و جذاب نمی سازد غیرمتعارف بودن مضمون و محتوای آن ها و کوشش سازندگان شان برای نمایش زندگی ها و طرح حرف هایی است که بیش از آنکه دغدغه مخاطب باشد دغدغه کارگردان است.

شهاب حسینی و لیلا زارع در فیلم امتحان نهایی

به عنوان نمونه «برادرم خسرو» موضوع مهمی را که از منظر روانشناختی می تواند قابل توجه باشد دستمایه خود قرار داده است اما این سوژه و نوع پرداخت آن در فیلم برای طیف گسترده تماشاگران جذابیت ندارد و علیرغم ساختار و بازی های متوسط نمی تواند مخاطبانی را که خواهان فیلم های سرگرم کننده، سالم، امیدبخش و نشاط آورند و حتی آن هایی را که مشتاق فیلم های متفاوتند و برایشان فرم و پرداخت سینمایی مهم است راضی کند.

شهاب حسینی در فیلم امتحان نهایی

با آنکه این ۳ فیلم کم و بیش مخاطبانی دارند اما چون مورد پسند و سلیقه اکثریت تماشاگران آثار قصه گوی سرگرم کننده نیستند در گیشه استقبال میلیونی ندارند؛ واقعیت اینکه مردم از تماشای رنج و اندوه و غم و غصه در فیلم ها بیزارند و برای تنوع و تفریح به سینما می روند. مردم دوست ندارند در فیلم ها تلخی و رنج های زندگی شان بازتصویر شود. مردم طالب فیلم هایی هستند که برای دقایقی اخم ها و چین های زخم های زندگی را از سیمای شان پاک کند و لبخند بر لبانشان نشاند. مردم برای غصه خوردن و دیدن چرک زخم پول بلیت به سینما نمی دهند و برای امید و نشاط به سینما می آیند از همین رو سینماگران باید برای مردم فیلم های سالم، امیدبخش و شاد و همسو و با زندگی اجتماعی شان تولید کنند.

شهاب حسینی و لیلا زارع در فیلم امتحان نهایی

۳ فیلم مورد اشاره گرچه آثاری صرفاً روشنفکرانه تلقی نمی شوند و حرف هایی برای گفتن دارند و همین نکته امتیاز اصلی آن ها محسوب می شود ولیکن این آثار  با سلیقه و خواست عمومی تماشاگران سینمای کشور فاصله دارند و حرف ها و دنیاها، آدم ها و قصه های شان بیش از ارتباط با واقعیات تلخ و شیرین زندگی مردم جامعه به ذهنیات شخصی سازندگان شان مربوط است و معادلات جاری سینما نشان دهنده آن است که معمولاً مخاطبان انبوه با چنین فیلم هایی ارتباط لازم را برقرار نکرده و از آن ها استقبال گسترده نمی کنند.

شهاب حسینی در فیلم امتحان نهایی

فیلم «امتحان نهایی» گرچه موضوع به نسبت مناسب و برگرفته از واقعیت ها دارد اما در پرداخت سینمایی و محتوایی ناتوان است. همچنین فیلم «نقطه کور» پیش از آنکه نمایشگر کوری ارتباط اجتماعی و نقطه تلاقی مشکلات و مسائل جامعه و خانواده ها باشد ارائه کننده نقطه کور توانایی های شکوفانشده فیلمساز آن است.

شما چقدر با این مطلب موافق هستید؟ نظر شما درباره این مطلب و اثر چیست؟ نظر خود را در پایین همین صفحه بنویسید. [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.