خونی تازه در شاهرگ انیمیشن ملی

شاهزاده روم داستان نرگس شدن ملیکا، نواده ی قیصر است که تقدیر، خوشبختی او را نه در قصر پرشکوه امپراطوری روم بلکه در خانه ای محصور، در شبه جزیره عربستان رقم زده و بنا است مادر آخرین منجی باشد.

جدای از کیفیت بالای فنی، داستان زیبا همراه با خلق لحظات خنده دار، از جمله نقاط قوت شاهزاده روم، استفاده از نماد است؛ گل نرگس از آن نمادهایی است که بطور هوشمندانه و به جا در صحنه هایی از فیلم آورده شده، خیمه ای که ملیکا در عالم رویا به آن وارد میشود و همچنین موهای شخصیت منفی داستان که تداعی گر موهای بافته شده ی یهودیان است از دیگر نمادهای این انیمیشن می باشند. اما با وجود تمام زیبایی های اثر این انیمیشن خالی از اشکال هم نیست.
 پیش از شروع فیلم شما متوجه خواهید شد که پای مسیحیت هم درمیان است چراکه بسم الله الرحمن الرحیم ابتدای فیلم در قالبی شبیه به صلیب روی پرده ظاهر میشود، حال آنکه مسلمانان معتقدند عیسی به صلیب کشیده نشده و این باور مسیحیت تحریف شده است. کمی بعدتر باور غلط دیگری از مسیحیان بکار گرفته میشود، آنجا که اسقف اعظم می خواهد خطبه عقد را بخواند اینگونه شروع می کند: به نام پدر، پسر و روح القدس. درست است که از جمله اهداف تیم سازنده نشان دادن پیوند اسلام و مسیحیت به عنوان ادیان الهی است اما آیا نباید روی نقاط مشترک پذیرفته شده هر دوطرف تکیه کرد و نه باور های غلط؟

از این که بگذریم جایی از فیلم حضرت زهرا سلام الله علیها در عالم رویا از ملیکا می خواهد که بعد از او تکرار کند: اشهد ان لا اله الا الله، اشهد ان محمد رسول الله. اگر شما هم منتظرید اشهد ان علی ولی الله را بشنوید باید بگویم انتظارتان برآورده نمی شود. اگر مخاطب این انیمیشن تنها شیعیان بودند پذیرفتن این مورد غیر ممکن بود که کسی که برای اثبات ولایت علی علیه السلام بیشترین بها را پرداخته و برای دفاع از آن میان در و دیوار رفته، حال آن را نادیده بگیرد. اما شاهزاده روم به دنبال جذب حداکثر است تا بتواند مفاهیم مورد نظرش را به طیف گسترده تری از مخاطبان انتقال دهد که از این دید، مورد فوق الذکر قابل چشم پوشی است.

نقطه اوج داستان تولد امام مهدی عج است که احتمالا گوشه چشمتان را تر خواهد کرد. لحظه ای که صدای نوزاد تازه متولد شده ای در فضا می پیچد و اندکی بعد پسر را در آغوش امام حسن عسکری می گذارند. صحنه، صحنه ی باشکوهی است اما از حداکثر قابلیت ها برای ترسیم این صحنه استفاده نشده است. انتظار می رفت منجی بشریت حتی در هیبت یک نوزاد هم اندکی خاص تر ظاهر شود و نشانه های عظمت و بزرگی را بتوان در آن به خوبی حس کرد.

در نشان دادن سایر کاراکتر ها هم نکاتی از این دست هست. مثلا مریم مقدس نه بصورت یک جسم بلکه بصورت ذرات نور و به شکلی دلنشین نمایش داده شد، حال آنکه حضرت فاطمه را در لباس مشکی ساده میبینیم، درصورتی که میشد همان لباس مشکی که شبیه چادر است را زیباتر و همراه با اندکی زرق و برق به نمایش گذاشت. این مورد در زمینه صدا هم صادق است. صدای امام هادی، امام حسن عسکری و حضرت فاطمه میتوانست خاص تر و دلنشین تر باشد.

اما بطور کلی و جزءی، سازندگان به خوبی توانسته اند از عهده کار بربیایند و یقینا شاهزاده روم یکی از آثار به یاد ماندنی انیمیشن ایران خواهد بود.