مادری؛ ضعیف در قصه گویی

مادری نخستین فیلم رقیه توکلی، روایتگر زندگی دو خواهر است که به تنهایی در شهر یزد و در کنار خاله خود زندگی می‌کنند؛ با این تفاوت که یکی عشق خود را رها کرده و دیگری عشقش او را رها کرده است.

مادری، از آن فیلم کوتاه‌های کشیده شده این روزهای سینمای ایران است که سعی کرده با چند پلان زیبا و کارت پستالی از یزد، متفاوت جلوه کند و با پیوند شاخ و برگ‌های فرعی، سر و ته قصه را هم بیاورد، که برخی جاها این قصه های فرعی هیچ کمکی به روند اصلی داستان نمی‌کند.

هانیه توسلی در فیلم مادری

خواهر کوچکتر (نازنین بیاتی) که معلم دبستانی پسرانه است در طول فیلم به دنبال نامزدی است که هرگز او را نمی‌بینیم و نمی فهمیم چه شده که او را رها کرده، به خاطر خانواده اش بوده یا به خاطر عشقی دیگر و خواهر بزرگتر این میان با یک بچه در حال فرار از شوهرش است که از قضا باز هم نمی فهمیم که چرا از شوهر خود گریزان است به خاطر بیماری بوده یا زندگی تکراری، کارگردان هم گویی خود همانند شخصیت هایش سردرگم است.

فیلم البته از نابازیگرها هم ضربه خورده و کار را در حد یک تله فیلم نازل کرده به خصوص نقش دختر بچه فیلم و معلمان و همکاران نازنین بیاتی در مدرسه که اعصاب خوردکن است و تنها بازی خوب این فیلم را نازنین بیاتی و پسر بچه همسایه انجام داده‌اند.

نازنین بیاتی در فیلم مادری 

مادربزرگ یا همان خاله خانم فیلم هم که نقش آن را مریم بابونی بازی می‌کند شبیه آن قدر تکراری است که به تیپ هم نمی‌رسد، از همان بزرگترهای تکراری است که همواره در حال بافندگی‌اند و تا مقداری بچه‌ها دیر می‌کنند، آن ها نیز نگران می‌شوند و آماده اند تا برای هر چیز دمنوشی درست کنند به خورد بچه ها دهند.

مادری قصه‌ای تکراری و دم دستی دارد که مخاطب را از میانه به بعد خسته می‌کند و این فقدان نوآوری و تکراری بودن اتفاقات فیلمنامه را به اثری خسته کننده تبدیل کرده و کارگردان، این ملغمه را در انتها با یک سرطان و یک مرگ جمع و جور می‌کند و پایانی باز از جنس همین پایان‌های این روزهای سینمای ایران به خورد مخاطب می‌دهد.

فیلم با طرح داستانش به دنبال نمایش تنهایی زنان بوده و در نمایی سه نسل از سه زن گذشته، امروز و آینده را به تصویر می‌کشد که هر کدام در زندگی خود تنها مانده و هر یک را به نوعی شوهرش رها کرده و رفته است که می‌توان گفت تا حدودی در خلق این تم تنهایی موفق بوده و تنها نقطه‌قوت فیلم خلق فضایی سرد متناسب با تم داستان است که فیلم را تاحدودی قابل تحمل‌تر کرده است.

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.  [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]