چترملی فرهنگی دربرابر بارش تیرهای زهرآگین

چه خوشمان بیاید یا نیاید،باید باور کنیم که فضای مجازی وارد فضای واقعی زندگی ما شده است.حضور جذاب و اغواگر این میهمان خوانده یا ناخوانده درمیان ما،این روزها به همسفره شدن آن با گروهی از ما و فراتر، بخشی از شخصیت بعضی از ما انجامیده است.آنچه دراین فضا جریان دارد،ترکیبی ناهمگون و غریب از انواع معجون های گاه مفید و اغلب مخلوط های مسموم وآلوده است.

استفاده نادرست ازاین فضا و امکانات آن،افزون بر خارج کردن تعادل از زندگی فرهنگی جامعه، سبب اختلال درزندگی گروهی از افراد و خانواده ها شده است.به عبارتی فضای مجازی به رغم مزایای آن، انحراف فرهنگی و اخلاقی و اجتماعی را با هجمه به ارزش ها و آرمان های انسانی و اجتماعی والهی وتهی کردن آموزه های ملی ودینی و فرهنگی نشان گرفته است.آمار رو به ازدیاد ویرانی فکری و شخصیتی و فرهنگی، خانوادگی و طلاق و جرم قشرهایی ازجامعه  ازجمله بخشی ازمصرف کنندگان غلط تلگرام و اینستاگرام و.. تخلفات و سو استفاده و لطمه به عزت و آبروی مردم و سرقت های اینترنتی و انواع مفسده از مضرات این فضای مدیریت و کنترل نشده است که باسرعتی سرسام آور تخریب انسان ها وزندگی ها راهدف قرار داده شده است.

ازهمین توجه و اصلاح و هدایت هوشمندانه و خردمندانه فضای مجازی و ارتقای دانش عمومی و فرهنگسازی لازم درجهت استفاده مناسب ازفضای مجازی، ضرورتی ملی محسوب می شود و بویژه رسانه ها در این زمینه بایدپیشگام باشند.سینمای ایران،جدا از جریان های سوداگر سینما،باتولید دو سه اثر سینمایی به همت کارگردان های دغدغه مند، کوشیده به فضای مجازی و مزایا ومضرات آن درقالب فیلم وسینما بپردازد و فیلم “حریم شخصی” یکی ازآن ها است.

احمد معظمیبا کارگردانی نخستین اثر سینمایی خود،به عنوان یک سینماگر اجتماعی که دغدغه های اجتماعی دارد،بادست مایه قراردادن سوژه فضای مجازی و عطف توجه به آسیب های فردی و خانوادگی و اجتماعی فضای مجازی و نقش آن در تخریب زندگی خانواده ها، کوشیده فیلمی آسیب شناسانه و هشدار دهنده بسازد.او که پیشتر با کارگردانی مجموعه “شایدبرای شماهم اتفاق بیفتد” ساخت آثار اجتماعی را درتلویزیون تجربه کرده،این بار در سینما و با فیلم حریم شخصی درصدد نمایش کژی ها و کاستی ها و انحراف های جماعتی از مرتبطین بافضای مجازی برآمده تا شاید موجب توجه مسوولان و مردم نسبت به گسترش دامنه مضرات این فضا شده و بر ضرورت هشیاری و برنامه ریزی اصولی برای رودررویی فرهنگی با آسیب های فضای مجازی انگشت گذارد.هرچند موضوع این فیلم جدید نیست ،ولی ازسوژه های مهم و مطرح روز جامعه است.بااین حال فیلم حریم شخصی به اندازه اهمیت مضمون اجتماعی خود به دلیل کاستی هایی در فیلمنامه و تصویرسازی،ازمنظر هنری و سینمایی،مهم و بااهمیت ظاهرنشده است.

حریم شخصی باآنکه کمک های «فریدون جیرانی» رابه عنوان مشاور همراه دارد و از بازی های «میلاد کی مرام»،«اندیشه فولادوند» و «امیرآقایی» و صرف هزینه میلیاردی بهره مند است،از یک فیلم متوسط اجتماعی در ساختار و مضمون فراتر نرفته است. موضوع و داستان فیلم میان گونه های سینمایی خانوادگی، جنایی و معمایی در نوسان است و کی مرام و آقایی بازی های به نسبت قابل قبول دارند، ولی این موارد سبب نشده تا این فیلم متفاوت و ماندگار شود.

ضعف در داستان و درام سازی در کنار پرداخت سطحی وتک بعدی شخصیت ها ونگاه محدود ویک جانبه به سیاهی ها، تلخی ها وعوارض دنیای مجازی و نقص در تصویرسازی جنبه های مثبت آن، آسیب شناسی ناکامل فضای مجازی و کوتاهی درنمایش دخالت و جهالت برخی بهره وران ،فضای مجازی ونقش و تاثیر آموزش همگانی برای جلوگیری ازصدمه های آن و توجه لازم به وظایف مسوولان ورسانه ها و مردم دراین ارتباط و… باعث شده حریم شخصی از سطح یک فیلم متوسط جلوتر نرود.بااین همه، کوشش برای جمع وجور کردن فیلم و وفاداری به سینمای  قصه گو و حرکت در مسیر توجه و احترام به نیازها و سلیقه های مردم ،حریم شخصی را فیلمی محترم ساخته است.حریم شخصی،شروعی امیدوارانه برای احمد معظمی به عنوان کارگردان درسینمای اجتماعی کشور است.