تافته‌ی جدا بافته

مهدویان سعی دارد به شیوه خود فیلم بسازد؛ فیلم‌هایی که با قواعد مرسوم سینما همخوانی ندارد و اساسا چیز جدیدی است. در «ماجرای نیمروز» هم مثل فیلم‌های قبلی، انگار دوربین می‌گوید «نمی‌خواهم مزاحم کار این افراد شوم، فقط یک گوشه آرام می‌نشینم و آنچه اتفاق افتاده را ثبت می‌کنم»؛ بازیگران در فیلم‌های او باید به آدم های واقعی شبیه باشند حال نه تنها از لحاظ ظاهری بلکه روح‌شان نیز باید با شخصیت فیلم منطبق باشد تا احساس مستندگونه و حس خلوص و غیرتصنعی بودن تثبیت شود. «ماجرای نیمروز» فقط قضیه ترورهای مجاهدین در دهه ۶۰ را روایت نمی‌کند، بلکه ما را با شخصیت‌هایی از دل تاریخ انقلاب آشنا می‌کند که برایمان تازه هستند. با شخصیت‌هایی که شاید امروز در میان ما زندگی می‌کنند و هیچ‌کس آن‌ها را نمی‌شناسد اما کارهای بزرگی برای بقای انقلاب به انجام رساندند. همانند فیلم‌های قبلی باز هم صدا و تصاویر مستندگون کارکردی جدی دارند و ما را پرتاب می کنند به فضای دهه شصت. فضایی که برای بسیاری از مردم ایران حسی نوستالژیک دارد و این حس با چیزی در این فیلم مخدوش نشده و کاملا به دل می‌نشیند.

احمد مهرانفر در فیلم ماجرای نیمروز

در انتها باید به این نکته اشاره کرد که «ماجرای نیمروز» را با فیلم‌های این جشنواره مقایسه نکنید! این فیلم را باید با بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران مقایسه کرد و از حالا می‌توان امیدوار بود که ایران امسال نماینده‌ای شایسته در تمامی جشنواره‌های خارجی دارد؛ اگر دست‌های سیاه بگذارند...

شما نیز می‌توانید نقدها و یادداشت‌های خود درباره آثار سینما و تلویزیون را با نام خودتان در منظوم (معتبرترین مرجع نقد سینما و تلویزیون ایران) منتشر کنید. هم‌اکنون مطالب خود را به آدرس ایمیل Admin@Manzoom.ir برای ما ارسال کنید.

نقد، یادداشت، تحلیل، بررسی و معرفی منتقدین از فیلم‌های سینمایی، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ایرانی را در صفحه نقد فیلم سایت منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران بخوانید.  [منظوم تنها ناشر نقدها است و این به معنای تایید دیدگاه منتقدان نیست.]