نقد و بررسی فیلم انتقام‌جویان: عصر آلتران

بالاخره پس از چند سال وقفه، ماشین پولسازی مارول یعنی اَبَرقهرمانان « انتقام جویان » بار دیگر دور یکدیگر جمع شده اند تا لحظاتی هیجان انگیز را برای طرفداران بی شمارشان در اقصی نقاط دنیا فراهم نمایند. اولین قسمت از فیلم « انتقام جویان » در سال 2012 به اکران درآمد و نه تنها توانست تبدیل به پرفروش ترین فیلم سال شود بلکه نام خود را به عنوان یکی از پرفروش ترین فیلمهای تاریخ سینما ثبت کرد. حال پس از گذشت سه سال از اکران قسمت اول، « انتقام جویان : عصر آلترون » به سینماها آمده و باید دید که آیا می تواند رکورد قبلی خودش را بشکند یا خیر.

داستان فیلم دقیقا از نقطه پایانِ « کاپیتان آمریکا : سرباز زمستان » آغاز می شود یعنی جایی که انتقام جویان در حال نابودی هیدرا هستند. اما مشکلات آنها زمانی دو چندان می شود که سر و کله رباتی به نام آلترون ( با صدای جیمز اسپیدر ) پیدا می شود که از هوش مصنوعی فوق العاده ای برخوردار است و دارای قدرتی به مراتب بیشتر از آنچه که انتقام جویان تصورش را می کردند است. این ربات هوشمند با هوش سرشار خود به زودی به دشمن شماره اول انتقام جویان تبدیل می شود و...

به نظر می رسد که سازندگان در سه سال اخیر به خوبی نقاط ضعف فیلم « انتقام جویان » را بررسی کرده و نسبت به پُر کردن این خلاء اقدام قابل توجهی انجام داده باشند. داستان قسمت دوم این مجموعه نیازی به بررسی ندارد چراکه بسیار ساده و کلیشه ای روایت می شود و البته ابداً نمی توان انتظار بیشتری از فیلمنامه این اثر نیز داشت. اما نکته قابل توجه و تحسین برانگیزی که در قسمت دوم « انتقام جویان » به چشم می خورد این است که مارول به بررسی قهرمانان در « عصر آلترون » اهمیت بیشتری داده و مانند قسمت قبل، این قهرمانان دیگر شخصیت هایی کاملا تک بعدی نیستند.

شخصیت کاملا حاشیه ای هاوکی در قسمت اول ( با بازی جرمی رینر ) ، اینبار در « عصر آلترون » حرف های بیشتری برای گفتن داشته و سازندگان زمان بیشتری را به او اختصاص داده اند. البته این شخصیت پردازی در حدی نیست که بتوان هاوکی را از این پس به عنوان یک شخصیت کامل معرفی نمود اما در قامت یک اثر " مارولی " ، اهمیت دادن به اَبَرقهرمانان در این حد و اندازه هم یک نکته مثبت محسوب می شود.

از دیگر نقاط قابل توجه « عصر آلترون » می توان به اضافه شدن یک رابطه دراماتیک میان هالک و ناتاشا اشاره کرد که در لحظاتی از فیلم، احساس را به میان اَبَرقهرمانان می آورد. رابطه میان ناتاشا و هالک که به نوعی می توان دلیلی برای کنترل خشم توسط هالک باشد، یکی از نقاط جذاب داستان است که با بازی خوب مارک رافالو و اسکارلت یوهانسون، می تواند برای طرفداران این مجموعه جالب توجه باشد.

« عصر آلترون » همچنین به تبعیت از اَبَرقهرمانان خاکستری این روزهای سینما نظیر « بتمن » ، در دقایقی از فیلم تم سیاه و ناامیدانه ای به خود می گیرد اما خیلی طول نمی کشد که مارول دست از ترک عادت برداشته و اَبَرقهرمانانش را با همان سر و شکل همیشگی شان یعنی شکست ناپذیری و بذله گویی، به جریان اصلی داستان باز می گرداند. در واقع می توان گفت که تلاش مارول برای تیره کردن فضای داستان خیلی زود رنگ می بازد و ثابت می کند که این کمپانی بر خلاف دی سی، خیلی علاقه مند به این حال و هوا نیست.

در « عصر آلترون » چند شخصیت جدید نیز به داستان اضافه شده اند که خودِ ربات آلترون جذاب ترین آنهاست. آلترون در مقایسه با لوکی در قسمت قبل از ضعف های به مراتب بیشتری در پرداخت برخوردار است اما روی هم رفته شاید به دلیل ژست های بامزه ایی که می گیرد و صدای جذابش که صداپیشه آن جیمز اسپدر بوده، می تواند یک شخصیت منفی کلاسیک کلیشه ای اما دوست داشتنی باشد. آلترون باهوش است و کلی مونولوگ جالب برای گفتن دارد و اگر مارول کمی از سنت دیرینه اش که اهمیت ندادن به پرورش شخصیت های منفی داستان است فاصله می گرفت، می شد که با ضدقهرمانی به مراتب جالب تر مواجه شویم. پیترو و اسکارلت ماکسیموف ( با بازی آرون تیلور جانسون و الیزابت اولسن ) از دیگر شخصیت هایی هستند که به داستان اضافه شده اند اما حضورشان کمرنگ و خلاصه بوده است.

جلوه های ویژه در « عصر آلترون » با اینکه از کیفیت بالایی برخوردار است اما این کیفیت بالا در کنار اکشن ضعیف تر فیلم در مقایسه با قسمت قبل، کمی از هیجان لازمه کاسته است. البته « عصر آلترون » کماکان می تواند یک بلک باستر فوق العاده سرگرم کننده و هیجان انگیز باشد و نبرد جنگل و انتهایی فیلم به اندازه کافی می قادر هستند تا آدرنالین خون را بالا ببرند اما روی هم رفته این اکشن در مقایسه با قسمت قبل در اجرا از ضعف های بیشتری برخوردار است. یکی از پر ایرادترین این سکانس ها مربوط به سئول است که در حد و اندازه های « انتقام جویان » نیست.

در میان بازیگران مشهور فیلم که لیست بلند بالایی را هم رقم زده اند، جرمی رینر و مارک رافالو موفق تر از دیگران ظاهر شده اند و دلیل آن این است که فیلم لحظات دراماتیک بیشتری را در اختیار این دو قرار داده است. دیگر بازیگران فیلم نیز هرآنچه که در قسمت اول انجام داده بودند را بار دیگر در « عصر آلترون » تکرار کرده اند که از جمله آنها می توان به خشونت ذاتی ثور و تکه پرانی های مداوم کاپیتان آمریکا اشاره کرد. اندی سرکیس هم در ایفای یک نقش کوتاه در فیلم موفق عمل کرده است.

« انتقام جویان : عصر آلترون » یک اثر تماماً بلک باستری است که مطمئنا می تواند طرفداران این سری از فیلمها را راضی کند. کمپانی مارول برخلاف دی سی، نشان داده که علاقه چندانی به تغییر ماهیت قهرمانان داستانش ندارد و دوست دارد آنها را با همان حال و هوای داستانهای مصور به پرده سینماها بیاورد. « عصر آلترون » مجموعه ای از لحظات اکشن جذاب است که البته در مقایسه با قسمت اول دچار اُفت نسبی کیفیت شده است اما این اُفت کیفیت نمی تواند دلیلی برای لذت نبردن از این اَبَرقهرمانان بر پرده نقره ای باشد. به نظر می رسد که ماشین پولسازی کمپانی مارول توانسته باشد آنچه را که طرفداران این مجموعه خواسته بودند برای آنان محیا کند و این یک خبر خوبی برای طرفداران « انتقام جویان » است.