ماجرای گروگان‌گیری سیاسی در سریال «عالیجناب»!

به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، پس از دو سریال «شهرزاد» و «عاشقانه» که رونق قابل توجهی به شبکه خانگی داد، حال قرار است مینی سریال شش قسمتی سام قریبیان به خانه‌های مردم بیاید.   

البته سریال های شبکه نمایش خانگی با وجود پیشرفت های قابل توجهی که داشته اند، در سال های اخیر به سریال های طنز و ملودرام های عاشقانه محدود شده اند، اما خبر ها و تصاویری که از سریال عالیجناب منتشر شده، نشان می دهد که این سریال فضایی سیاسی دارد و از نظر ژانر و برخی موارد دیگر، یک نوآوری قابل قبول و امیدوارکننده در میان سریال های شبکه نمایش خانگی به شمار می رود. این سریال قرار است به زودی جایگزین عاشقانه در شبکه نمایش خانگی شود و به نظر می رسد ظرفیت لازم برای تغییر رویکرد کلی شبکه نمایش خانگی و ایجاد تنوع در این عرصه را داشته باشد. این مطلب در آستانه توزیع قسمت اول عالیجناب، قصد دارد مهم ترین نکات را درباره این مینی سریال، با مخاطبان احتمالی اش درمیان بگذارد تا بینندگان تا حدودی بدانند که قرار است با چه نوع سریالی مواجه شوند.

 

قصه «عالیجناب» ادامه دار است و خط داستانی اش از الگویی شبیه به فیلم های سینمایی پیروی می کند. این سریال روایتگر زندگی دکتر احمد ملک است، مردی که پس از مناظرات انتخاباتی، به عنوان رئیس جمهور انتخاب می شود. پس از شروع کار به عنوان رئیس جمهور، تلاش می کند تا در یک اجلاس بین المللی، معاهده ای مهم را امضا کند؛ تلاشی که موافقان و مخالفان زیادی دارد. تا به اینجا، با یک ماجرای سیاسی که از انتخابات ریاست جمهوری سال 92 گرته برداری شده، مواجهیم. بخش پلیسی داستان از 48 ساعت قبل از برگزاری اجلاس شروع می شود که تهدیداتی علیه خانواده احمد ملک، امنیت ملی را به خطر می اندازد و او در موقعیتی قرار می گیرد که باید بین حفظ امنیت خانواده اش و امضای معاهده یکی را انتخاب کند. قصه «عالیجناب» در یک فضای سیاسی آغاز می شود، اما فضای داستانی خیلی زود رنگ اجتماعی و حتی خانوادگی و اخلاقی به خود می گیرد. بنابراین به نظر می رسد که نباید انتظار یک سریال کاملاً سیاسی شبیه به «خانه پوشالی» را داشته باشیم.

سام قریبیان در مقام نویسنده، کارگردان و بازیگر، نفر اول «عالیجناب» است. فرزند فرامرز قریبیان از کودکی در فضای فیلم و سریال پرورش یافته و تحصیلات سینمایی هم از دانشگاهی آمریکایی دارد. او کلاً به آثار پلیسی و سیاسی علاقه دارد که احتمالاً این موضوع، از تحصیلات سینمایی اش در آمریکا، به عنوان مهد فیلم های اکشن و جنایی سرچشمه می گیرد. سام همیشه گزیده کار بوده و «عالیجناب» دومین تجربه کارگردانی او پس از «۳۶۰ درجه» محسوب می شود. او در مقام بازیگر نیز آثاری همچون «خط ویژه»، «گناهکاران» و سریال «تنهایی لیلا» را در کارنامه دارد.

 

 

قریبیان فیلم نامه «گناهکاران» را هم نوشته بود که برایش نامزد سیمرغ بلورین جشنواره فجر هم شد. از میان بازیگران «عالیجناب»، حسین یاری با حضور در سه سریال شبکه نمایش خانگی باتجربه ترین بازیگر در این عرصه است.امیر آقایی و سحر دولتشاهی هم فقط حضور کم رنگی در قلب یخی (فصل سوم)  داشته اند. مابقی بازیگران اصلی «عالیجناب» از جمله حسین پاکدل، سعید آقاخانی، بابک حمیدیان، پرویز پورحسینی، آزاده صمدی و...، عموماً تجربه ای در سریال های شبکه نمایش خانگی نداشته اند. احسان کرمی مجری باسابقه رادیو که این روز ها «خنداننده شو» را روی آنتن شبکه نسیم دارد، در اولین تجربه بازیگری، جلوی دوربین این سریال رفته است. حضور حسین عرفانی، دوبلور معروف و باسابقه در مقام بازیگر هم در نوع خودش جالب توجه است؛ اگرچه معلوم نیست چقدر نقش پررنگی دارد.

مهم ترین تفاوت ساختار «عالیجناب» با سریال های دیگر ایرانی، مربوط به تعداد قسمت هاست. مینی سریال «عالیجناب» در شش قسمت پنجاه دقیقه ای تهیه شده و این می تواند هم نقطه قوتش باشد و هم نقطه ضعف. کم بودن تعداد قسمت ها می تواند باعث شود که مخاطب زیاد منتظر توزیع قسمت های پرتعداد نماند و با صرف هزینه کمتر، زودتر به هدفش برسد اما این ویژگی ممکن است توی ذوق مخاطب هم بزند و درحالی که بیننده با سریالش ارتباط برقرار کرده و منتظر جذابیت های بیشتر است، با پایان زودتر از معمول سریال، دلزده شود.

محدود بودن ژانر سریال های شبکه نمایش خانگی به دو سبک طنز و ملودرام عاشقانه، با توجه به شرایط اقتصادی و ریسک بالای برگشت سرمایه در این شبکه، طبیعی به نظر می رسد؛ اما شاید وقت آن رسیده باشد که برنامه سازان این شبکه سبک های جدیدتری را هم امتحان کنند. تیزر های «عالیجناب» امیدوارمان می کند که سریالی متفاوت ببینیم و راه برای ورود سبک ها و نگاه های جدید به این عرصه باز شود. تیزر این سریال حاوی لوکیشن های متفاوتی است که نشان می دهد با یک سریال آپارتمانی دیگر روبه رو نخواهیم شد.

 

 

تصاویری مانند آشیانه هواپیمای شخصی، لوکیشن فرودگاه، تصاویر هوایی از عملیات امنیتی، لوکیشن های سازمان های اطلاعاتی و ساختمانی که شبیه به نهاد ریاست جمهوری طراحی شده، نشان می دهند که «عالیجناب» احتمالاً ساختار متفاوتی خواهد داشت. امتیاز دیگر این سریال، صحنه های اکشن و جلوه های ویژه است که با توجه به هزینه ها و ریسک اقتصادی، تاکنون زیاد مورد توجه سازندگان سریال های شبکه نمایش خانگی نبوده است. جلوه های ویژه «عالیجناب» به قدری پررنگ بوده که عواملش تصمیم گرفته اند علاوه بر تیزر، ویدئویی جداگانه از جلوه های ویژه بصری این سریال را هم منتشر کنند و مخاطب اکشن دوست را به دیدن اثر، ترغیب کنند.

تهیه کنندگان «عالیجناب» از ابتدا و با توجه به ساختار سریال که مرتبط با فضای انتخابات است، قصد داشتند همزمان با برگزاری یکی از انتخابات مجلس یا ریاست جمهوری، آن را توزیع کنند. در مرحله اول و همزمان با انتخابات مجلس، سریال از جهت فنی آماده پخش نشد و توزیع «عالیجناب» به انتخابات ریاست جمهوری سال 96 موکول شد. در آن زمان هم به توصیه سازمان سینمایی و به دلیل جلوگیری از حواشی احتمالی، توزیع سریال باز هم به تعویق افتاد. پس از انتخابات هم عوامل «عالیجناب» ترجیح دادند با توجه به توزیع دو سریال پرطرفدار «شهرزاد 2» و «عاشقانه»، پخش آن را تا زمان پایان یافتن یکی از این دو سریال به تأخیر بیندازند تا اثرشان تحت الشعاع آن ها قرار نگیرد که تصمیم عاقلانه ای هم بود.

 

 

نکته مثبت دیگر «عالیجناب»، دیسیپلین و دقت نظر عوامل است که به هیچ وجه حاضر نبودند توزیع را پیش از اتمام همه مراحل فنی آغاز کنند و با این که سیناپس فصل دوم هم در هفت قسمت نوشته شده، ولی تولید این فصل تا مشخص شدن بازخورد های فصل اول شروع نخواهد شد. با این حال برای سنجش عیار واقعی «عالیجناب» باید تا زمان توزیعش منتظر بمانیم.