واکنش تهیه کننده «لاتاری» به شیوه تبلیغ این فیلم در فضای مجازی

به گزارش منظوم؛ مرجع سینما و تلویزیون ایران، برخی از اخبار کوتاه سینما و تلویزیون و فضای مجازی را با هم مرور می کنیم:

کری خواندن مسعود ده نمکی برای فیلم های نوروزی

مسعود ده‌نمکی کارگردان سریِ «اخراجی‌ها» همزمان با آغاز اکران فیلم‌های سینمایی نوروز ۹۷ با انتشار تصاویری از «اخراجی‌ها» در صفحه اینستاگرامش نوشت: 

«سال ۱۳۸۶ در چنین روزهایی میلیون‌ها ایرانی به طور شبانه‌روزی در سینماها سرود «ای ایران» سر دادند. گرچه این اتفاق در نوروز سال ۸۸ و ۹۰  هم تکرار شد و بدخواهان برای تلخ کردن کام مردم در هر سه سال نیز به قاچاق سازمان یافته فیلم پرداختند اما هنوز برای رسیدن به رکورد استقبال پنج میلیون نفری مردم آن هم در دو ماه اکران باید فیلم‌ها با قیمت امروزی سینما ۶۰ میلیارد بفروشند.» 

واکنش تهیه کننده «لاتاری» به شیوه تبلیغ این فیلم در فضای مجازی

سیدمحمود رضوی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «لاتاری» با انتقاد از اعتراضات نسبت به شیوه تبلیغ این فیلم در فضای مجازی، در توئیتی نوشت:

«نمونه‌ای از قبیله‌گرایی رسانه‌ای؛

وقتی دوستان در مورد ملی‌گرایی حرف بزنند آریایی هستند، وقتی ما فیلمی در دفاع از غیرت و عِرقِ ملی بسازیم و یک عزیزی اینگونه کپشن دلخواه خود را بزند می‌شود نژادپرستانه و منتسب به گروه تبلیغاتی «لاتاری». البته تک‌تک مردم مروج ما هستند. «لاتاری» تنها نیست.» 

اشاره رضوی به نژادپرستانه خوانده شدن متنی است که همراه با آنونس «لاتاری» در فضای مجازی دست به دست می‌شود. متنی که در کنار این آنونس دیده می‌شود «فیلم انتقام‌گیری از سال‌ها تحقیر ایرانیان توسط عرب‌های حاشیه خلیج‌فارس» است، برخی این عبارت را نژادپرستانه خوانده و به آن اعتراض کرده‌اند و رضوی به این اعتراض، انتقاد کرده است. 

پست اینستاگرامی هانیه توسلی برای داریوش شایگان

هانیه توسلی، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون با انتشار عکسی از کتاب «بت‌های ذهنی و خاطره ازلی» نوشته داریوش شایگان در صفحه اینستاگرامش نوشت:

«از کتاب‌های جذاب زندگی‌ام که سال‌ها پیش خواندم و امسال در خانه‌تکانی عید و کتاب چیدن‌ها چشمم که به آن افتاد گذاشتمش جلو دستم تا دوباره بخوانمش. داریوش شایگان که مدتی در اغما بود امروز صبح رفت. داریوش شایگان فیلسوف و نویسنده‌ای بزرگ بود. امیدوارم بیشتر بخوانیم و بیشتر بشناسیمش. یادش گرامی.»

داریوش شایگان، اندیشمند معاصر صبح پنجشنبه دوم فروردین در بیمارستانِ فیروزگرِ تهران درگذشت. 

تکلیف برنامه «فرمول یک» در سال 97؟

فضل الله شریعت پناهی رویکردهای گروه اجتماعی شبکه یک در سال ۹۷ را تشریح و گفت در تدارک یک تاک شو جدید هستند که با رویکرد سرگرمی و تفریحی روی آنتن می رود.

فضل الله شریعت پناهی درباره رویکردهای گروه اجتماعی شبکه یک در سال ۹۷ بیان کرد: یکی از ماموریت های ما توجه به شعار سال است که براساس آن برنامه هایی را تولید می کنیم.

وی ادامه داد: برنامه های روتین ما مثل «خانواده» و «صبح بخیر ایران» ادامه پیدا می کند و فقط بعضی از رویکردها و ساختارهای آنها تغییر پیدا می کند.

شریعت پناهی اظهار کرد: پروژه جدیدی داریم که اگر مسایل مالی حل شود برنامه ریزی کرده ایم که از ابتدای تابستان روی آنتن برود. این برنامه رویکرد تفریحی و سرگرمی دارد که به صورت تاک شو است و ممکن است بین خبر ساعت ۱۹ و ۲۱ روی آنتن برود.

مدیرگروه اجتماعی شبکه یک اضافه کرد: این برنامه به صورت تولیدی و ممکن است مجری نداشته باشد.

وی درباره برنامه «فرمول یک» نیز یادآور شد: آخرین قسمت این برنامه در سال ۹۶ روی آنتن رفت و ممکن است شب عید فطر دوباره به پخش بازگردد که ابتدای تابستان امسال خواهد بود.

شریعت پناهی در پایان درباره رویکردها و تغییرات «فرمول یک» گفت: فعلا در حال رایزنی هستیم اما این برنامه باز هم با اجرای علی ضیا روی آنتن می رود و اگر به صورت شبانه پخش شود بیشتر رویکرد خانوادگی و تفریحی سرگرمی دارد. اگر بعد از خبر ساعت ۱۹ روی آنتن برود با رویکرد اجتماعی و آسیب های اجتماعی تولید می شود و اگر قبل از این بازه خبری پخش شود بیشتر برنامه ای جوانانه خواهد بود.

یادداشت محدثه واعظی پور برای ویژه برنامه های تحویل سال

منتقد سینما و تلویزیون درباره ویژه برنامه های تحویل سال نوشت:

«چطور می توان منطق برنامه سازی برای سال نو در تلویزیون ایران را درک کرد؟ عید نوروز و لحظه تحویل سال برای همه ایرانیان، از هر قشر و جایگاهی، با هر دیدگاه سیاسی و مذهبی مهم و ویژه است. این طور که به نظر می رسد تولید برنامه های ویژه سال تحویل در چند شبکه قرار است پاسخی به نیاز اقشار و گروههای مختلف باشد تا متناسب با نیاز و حال و هوایشان یک برنامه را انتخاب کنند.

بخشی از ماجرا روشن است، این که تیم هایی برای ساخت این برنامه ها برگزیده می شوند که سابقه برنامه سازی دارند. پس هر سال معمولا نام هایی تکرار می شوند و فارغ از کیفیت کارشان دوباره و در سال بعد مقابل دوربین می روند. ماهیت برنامه ها هم شبیه است. جلب نظر ستاره های سینما، موسیقی و ورزش برای حضورشان در این برنامه ها برگ برنده آنهاست. بقیه ماجرا هم شبیه است. شوخی های خنک، اجرای چند قطعه موسیقی، شعارهای اخلاقی، پرسش های کلیشه ای و در نهایت تحویل سال. بعضی از این برنامه ها، گاهی با یک اتفاق جان می گیرند و خاص می شوند ولی معمولا فراتر از چارچوبی تعیین شده، نرفته و نمی روند.

علی ضیا، احسان علیخانی، فرزاد حسنی، احسان کرمی و ... در این سالها برنامه های سال تحویل را اجرا کرده اند و کار هریک از آنها امتیازها و نقاط ضعفی داشته. امسال اما احسان علیخانی نقطه عطف و فصلی تازه در برنامه های سال تحویل رقم زد. در بهترین حالت اجرای چنین برنامه پر اشک و آهی را می توان محصول بی توجهی علیخانی به اهمیت سال نو برای مردمی دانست که زیر فشارهای اقتصادی، اجتماعی و مشکلات مختلف معیشتی هستند و چاره ای جز امیدوار بودن به روزهای بعد ندارند. این مردم بیشتر از بسیاری از آنهایی که در رفاه زندگی می کنند، طعم رنج و شوربختی را کشیده اند و حق دارند دقایقی آسوده خاطر باشند. گرفتن اشک و به جوش آوردن عواطف این مردم کار سختی نیست. همدردی با بخشی از جامعه که مشکلات فراوان دارند، پسندیده و انسانی است اما باز کردن پای این بحران ها به برنامه تحویل سال، جز تباه کردن این دقایق خاص چه دستاوردی دارد؟

احسان علیخانی در این سالها تلاش کرده سبک و شیوه خود را در اجرا داشته باشد. «ماه عسل» مهمترین برنامه او در مقاطعی تاثیرگذار بوده و مخاطب بالایی داشته. اما نوع نگاه و شیوه کاری که علیخانی در «ماه عسل» دنبال می کند مناسب سال تحویل نیست. ضمن این که نمایش آن میزان فقر و بدبختی در برنامه ماه رمضان هم پسندیده نیست. اما این یادداشت، فرصت پرداختن به «ماه عسل» و کارکردهایش نیست. بخش تحویل سال برنامه او که این روزها در فضای مجازی هم منتشر شده، نقطه اوج این احساسات گرایی است. این چه تفکری است که از شادی در آغاز یک سال تازه می گریزد و به دامن اندوه می آمیزد و خود را با هزار بهانه ملی و مذهبی توجیه می کند؟

تلویزیون در نمایش اندوه افراط می کند و آنسوی آبها دو شبکه پربیننده فارسی زبان یعنی بی بی سی فارسی و من و تو با ایده هایی تکراری و غیرجذاب، به زور می خواهند بیننده را شاد و خوشحال کنند. برنامه های شبکه های داخلی و خارجی به یک اندازه کسالت بارند و غیرخلاقانه. اگرچه نمی توان امکانات و منابع مالی شبکه های داخلی را با خارجی ها مقایسه کرد، اما آنچه مخاطب در مواجهه با این برنامه ها تجربه کرد نشان دهنده عقب گرد و شکست در برنامه سازی بود. با این همه در میان برنامه های شبکه های داخلی، استراتژی حاکم بر برنامه علیخانی آزاردهنده و اشتباه بود. و این مدیران صدا و سیما هستند که باید توضیح دهند کارکرد برنامه های تحویل سال چیست و قرار است چه حسی را در مخاطب برانگیزد؟

البته که گریه باید سهم بینندگانی باشد که نه مثل میهمانان برنامه های تلویزیون برای ساعتی حضور در استودیوها میلیون ها تومان به جیب می زنند و نه مانند بعضی مجری ها، برای اجرا در یک مراسم دستمزدهای نجومی می گیرند. کار خیر، اخلاق و دل همیشه غمگین سهم بینندگان و لبخندهای باسمه ای و ژست های انسان دوستانه سهم مجری ها و سلبریتی ها.»

آخرین اخبار، رویدادها و حواشی روز سینما، تلویزیون، بازیگران و هنرمندان ایران را در صفحه‌ی اخبار منظوم مرجع سینما و تلویزیون ایران می‌‌توانید دنبال کنید.