سنگ ِ كهكشان منم گردنِ  بلند آبشار تويي چتر كهنه پدربزرگ منم برف خوشنماي نقره بار تويي . واگن سياه مانده از نبرد منم ايستگاه اول بهار تويي . در تو آسمان ، به خلوتي لطيف ، خفته است از جواني بزرگ يادگار تويي . بوسه طلوع بر ستاره نگين چشم هاي شالي زمردين بازوي سپيد دختر برنجكار تويي . من مسير ناگزير زنده رود رود جاودان قندهار تويي . ناخداي مغرب طلايي ام تير قرمز قشنگ جسته از سراب زنگبار تويي . گيسوي نسيم ، در شب كريم بذر مژده بر شيار سرزمين اشك ها گنج قلعه طلسم مزد انتظار تويي . م. ع. سپانلو ۲۹ آبان ۱۳۱۹ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۴
میترا حجار | سنگ ِ كهكشان منم
گردنِ  بلند آبشار تويي
چتر كهنه پدربزرگ منم
برف خوشنماي نقره بار تويي .
واگن سياه ...
78
1396/08/29