مبارز كارگردان: گوين اوكانر بازيگران: تام هاردى، جوئل ادگرتون، نيك نولتى سال دو هزار و يازده فكر كنم هفت هشت بار ديدم اين فيلم رو. هر هفت هشت بار هم موفق نشدم تهش جلوى گريه ام رو بگيرم. امروز صبح گذاشتمش براى نويان و خودمم نشستم دوباره باهاش ديدم. اين دفعه تهش دوتايى گريه كرديم... اين فيلم براى من خودِ سينماست. همه چيشو دوست دارم. همه چيش به اندازه ست. كارگردانى، فيلمنامه، تدوين، فيلمبردارى، موسيقى و بازى ها درخشان هستن... لطفاً اگه نديديد حتماً ببينيد و كيف كنيد پ.ن اول: مگه ميشه دو تا مرد گردن كلفت به قصد كشت همو بزنن و شما از شدت احساساتى شدن گريه كنيد؟ اگه اين جادو نيست، پس جادو چيه؟ پ.ن دوم: قبلاً يه سرى فيلماى مورد علاقه ام رو معرفى كرده بودم. يه عده غر زده بودن كه چرا همه شون قديمى هستن... خب من پيرم لامصبا. اونا رو دوست دارم. هى بايد به روم بياريد؟ ولى اوكى. ميخوام واسه عيد سعى كنم يه سرى فيلماى جديد تر كه دوست داشتم رو هم معرفى كنم كه اگه نديديد ببينيد پ.ن سوم: اگه جديدام هم قديمى بودن گير نديد. واسه منِ دايناسور جديدن